De oostgrens van Griekenland wordt gevormd door een prachtige archipel in de Egeïsche Zee.
Limnos, het eiland van de god Ifestos; het stille Agios Efstratios; Lesbos, met zijn oeroude versteende bos; Chios, met zijn geur van Masticha; het eenzame Inousses; het historierijke Psara; het groene Samos; het bergachtige Ikaria;
en het schilderachtige Fourni.
De gemeenschappelijke kenmerken van alle eilanden is de rijke vegetatie en het idyllische landschap, om deze reden worden de eilanden jaarlijks door vele toeristen bezocht.
De geringe afstand tot de kust van Klein Azië heeft de geschiedenis van de eilanden in grote mate bepaald maar ondanks de gemeenschappelijke historie kent ieder eiland ook zijn eigen geschiedenis, heeft haar eigen schoonheid en haar specifieke karakter.

De Egeïsche Eilanden zijn al van oudsher verbonden geweest met handel en scheepvaart door deze twee communicatie mogelijkheden werd ook kennismaking mogelijk met elkaars cultuur en kunst.
In de oudste tijden kende men op eilanden in de Egeïsche Zee de zogenaamde Kykladencultuur (3000-2000 v.Chr.) waarbij simpele voorwerpen met even simpele versieringen werden vervaardigd.
Omstreeks 2600 v.Chr. begon de bronstijd en verschenen er bronzen wapens, potten en pannen. Dat deze voorwerpen op diverse eilanden zijn ontdekt bewijst dat er sprake is geweest van handel.
Daarna kwamen de eilanden wisselend onder Perzische, Romeinse, Frankische, Venetiaanse, Byzantijnse en Turkse cultuur te staan die elk weer hun eigen sporen achter lieten op de eilanden.
Archeologische opgravingen op Samos leverden het bewijs voor een verbintenis met het vasteland in de Oude Steentijd en de tand des tijds heeft ook de kusten van de eilanden gevormd waardoor er vaak vele prachtige stranden zijn ontstaan.