Chios is een Grieks eiland in de oostelijke Egeïsche Zee, 859 km² groot en gelegen op 8 km van de kust van het Turkse vasteland.
Chios heeft ongeveer 55.000 inwoners.
Het eiland ligt op de handelsroute Noord-Zuid van de Zwarte Zee naar Rhodos en dat betekende de ontwikkeling van een steunpunt en de bouw van een vloot, vandaar nog de grote landhuizen van reders en scheepsbouwers. De grote handelshaven, de schilderachtige oude stad, de vruchtbare bodem en de geur van Mastitis maken van Chios een apart eiland. Daar komt bij dat van oudsher op het eiland Mastix werd gewonnen. Van Mastix wordt alleen op Chios Mastitis gemaakt waarmee goed geld was te verdienen.
Chios is een rijk natuurgebied, over de lengteas van Chios loopt een kalksteenachtig gebergte. In het noorden geven de kale rotsmassieven het eiland een onherbergzame aanblik. Maar naarmate men zuidelijker komt wordt het landschap groener. Vele olijfbomen domineren het centrale gedeelte van het eiland waar ook veel statige cipressen staan. In het zuiden krijgen de pijnboombossen de overhand. Uniek zijn de miljoenen Mastiekboompjes in het zuidoosten, in de zomermaanden wordt deze harssoort opgevangen in bakjes. Verspreid over het eiland liggen kleine katoenvelden en citrusboomgaarden.
In de oudheid maakte Chios naam als het eiland met de beste beeldhouwers, later ging het bergafwaarts toen achteréénvolgens Romeinen, Venetianen en Turken er voet aan wal zetten. In 1822 kwam het tot een botsing tussen Chioten en Turken. Inwoners van het naburige Samos hadden Chios om steun gevraagd in de opstand tegen de Turken. Deze assistentie werd door de Turken beantwoordt met het uitmoorden van de bevolking Chios. In 1881 veroorzaakte een aardbeving grote schade in de hoofdstad. Veel nieuwbouw is daarvan het gevolg geweest. In 1912 kwam de lang verwachte onafhankelijkheid.
Chios-stad heeft een inwoneraantal van ongeveer 27.000 en ligt aan de oostkust van het eiland, iets hoger dan de gelijknamige stad uit de oudheid. De Ionische kolonisten kozen eertijds voor deze plek omdat ze van hier gemakkelijk naar het Klein-Aziatische vasteland konden varen en niet zozeer omdat het goede ankerplaats was.
omdat het goede ankerplaats was.
Het kastro (fort) is een oorspronkelijk Byzantijns vestingcomplex dat door de Genuezen aanzienlijk is verbouwd. Het gebied binnen deze burcht bood de Turkse bezetters een veilige verblijfplaats in de volgende eeuwen.
Bezienswaardig is nog de Koraïs-bibliotheek met zijn collectie van meer dan 135.000 boekwerken en is ëén der belangrijkste bibliotheken van de Egeïsche eilanden. Deze bibliotheek is gegroeid rond de erfenis van Adamantios Koraïs die zijn boeken naliet aan het eiland waar zijn familie oorspronkelijk vandaan kwam.