De Cycladen is een Griekse eilandengroep en departement in de Egeïsche Zee, de hoofdstad is Ermoupoli op het eiland Syros.
Alle 56 eilanden van de Cycladen liggen in een cirkel rondom het eiland Delos, in de oudheid misschien wel hèt belangrijkste Griekse heiligdom. De naam Cycladen zou volgens de overleveringen te danken zijn aan aan de circel (Kyklos) die ze vormen om het heilige eiland Delos.
Van de rotsformaties die in verschillende grootte boven het aquamarijne water uitsteken zijn er, als we de bewakers van Delos meetellen, 24 permanent bewoond. Geologisch bestaan ze uit de pieken van een miljoenen jaren geleden verzonken plateau.
In het noorden bestaan zij uit leisteen, gneis, schist en marmer, in het zuiden uit vulkanisch gesteente, lava, basalt en trachiet. Het zijn bergachtige en kurkdroge eilanden die in een heel ver verleden met bossen bekleed waren. Op bijna alle eilanden is de landbouw en visserij als voornaamste inkomstenbron verdrongen door het tourisme. Toch worden nog overal druiven en olijven verbouwd. Slechts enkele van de grotere eilanden, zoals Naxos en Paros, bezitten bossen en voldoende grond voor een welige vegetatie. ' s Zomers brengt de Meltemi, een wind uit het noorden of noordoosten, verkoeling.
De sfeer van de eilanden wordt vooral bepaald door het betoverende contrast van de donkere bodem en de stralend wit of lichtblauw geschilderde huizen, kerkjes en windmolens. Veel comfort mag u er niet verwachten, wel een fantastisch landschap, prachtige stranden en natuurlijk tempels en opgravingen zoals op Delos welke te bereiken is vanuit Mykonos. Redelijke voorzieningen zijn er op Mykonos, Paros, Thera, Naxos, Ios, Andros en Syros. Ondanks de overeenkomsten als stralende zon, blauwe zee, landschap en sobere bouwstijl heeft elk eiland zijn bijzonderheden behouden.
De Cycladen staan, behalve hun stranden, gezamenlijk bekend om hun kunst. Tussen 4000 en 1100 v.C. werden er op deze eilandengroep kleine modern ogende en in wit marmer uitgevoerde beeldjes (idolen), zonder gelaat en alleen met een neus, geproduceerd. De beeldjes zijn herleid tot de geometrische grondvormen. Opvallend was dat de beeldjes meestal een vrouw voorstelden. Aanvankelijk werden deze in graftombes gezet als afgodbeeldjes, later werden ze echter gezien als kunstvorm. Tegenwoordig wordt de Cycladische kunst massaal gereproduceerd en verkocht aan toeristen.