Folégandros is één van de zuidelijkste eilanden van de Cycladen met een landgrootte van 32 km2 en het heeft ongeveer 850 inwoners.
Folégandros ligt tussen Sikinos en Milos, het is een bergeiland met een steile kust. Het wordt bijna in tweeën gesplitst door de Golf Porto Vathy en de Golf van Plaka.
Folégandros is wel een dor eiland. Groen is er haast niet te bespeuren maar toch heeft dit eilandje een typisch Cycladische stijl. Witte huisjes, kerken en vooral heel vriendelijke mensen. Mooie stranden zijn er ondermeer bij Karavostasi maar ook bij Livadi in het zuiden en bij Agios Georgios in het noorden.
De voornaamste stad is Chora dat ook wel Folégandros-Stad wordt genoemd, deze stad ligt in het noorden van het eiland. Hier zult u het kasteel van Folégandros aantreffen met er rondom de typische witte huisjes met hun kleine ramen. Het stadje is heel gezellig door zijn vele pleintjes waarop restaurantjes en terrasjes voor een aangename sfeer zorgen. Maar het mooist is natuurlijk het kástro, een dorp in het dorp, een gesloten geheel dat één van de meest authentieke Cycladische bewoningen toont. Het is gesticht door Marco Sanudo in de 12de eeuw en het kástro is nog altijd een heel mooie plek, te vergelijken met Kástro op Sífnos. Opvallend mooi hier is de kerk van Panagia.
Andere bezienswaardigheden zijn de grotten van Chrisospilia en het Ecologisch Volksmuseum van Ano Meria. Als U in Ano Meria bent en U wil wat eten dan moet U eens naar het traditionele lokale gerecht vragen met zelfgemaakte spaghetti en kip in tomatensaus.
De belangrijkste haven, Karavostasis, ligt 3 km westelijk van Ano Meria.
De barre rotsen van Folégandros dienden vanaf de Oudheid tot en met de 'Juntaperiode' als strafkolonie. In de mythologie staat vermeld dat het eiland eerst gekoloniseerd werd door de Kretenzers met Folégandros, de zoon van Minos als hun leider. In 425 komt het eiland bij de Atheense Alliantie. Later, onder Romeinse heerschappij, werd het gebruikt als verbanningsoord. Gedurende 400 jaren maakte het deel uit van het Graafschap van Naxos. De Turken waren de laatste die het eiland onder hun controle hadden tot de Revolutie van 1821.