Diep verscholen in de bossen van de Konigsberg bij Lichtenbusch ligt een klein bosmeertje wat wordt aangeduid als de bron van de Geul.
Rondom dit bosmeertje liggen nog een paar kleine kwelbronnen en al snel ontstaat er een klein stroompje wat de Belgisch-Duitse grens oversteekt en stroomt naar Lichtenbusch. In het bosgebied rondom de bron van de Geul liggen verschillende grote Cyclopenstenen.
In de kelder van de boerderij Todtleger een stukje verderop ligt ook een kwelbron die eveneens wordt genoemd als de bron van de Geul. Bij het waterpomp station staat een infopaneel van de Via Gulia die officieel hier begint.
Vlak voor Lichtenbusch buigt het kleine stroompje af en wordt al snel gevoed door meerdere kleine beekjes waarna het verder stroomt door een bosrijk en heuvelachtig gebied.
De Geul stroomt hier verder door een weide achtig gebied en met vele bochten en kronkels passeert het bij de Schallenberg het dorpje Hauset. Het wandelpad de Via Gulia blijft hier regelmatig vlak langs de Geul lopen en we passeren de Kupfermühle.
Bij de Beschissenberg verlaten we even de Geul en lopen verder richting de spoorlijn naar Aachen en zien duidelijk de hoge 200 meter lange Hammerbrucke spoorbrug waar we even later onderdoor lopen. Op de oude betonpeiler van de oude spoorbrug is een gedenkteken aangebracht.
Na de spoorbrug lopen we weer een tijdje langs de Geul richting Hergenrath. In deze fraaie rustig omgeving passeren we een bron en even later de tunnel Luise. Dit is de ruim 600 meter lange tunneluitgang van de oude zinkmijn Fossey die zich rond 1890 aan de andere kant van de heuvel bevond.
Na Hergenrath lopen we de bossen in van het Eyneburg Schloss. We volgen het pad langs de Geul en passeren een paar hoge rotswanden. Daarna komt Kelmis in zicht en passeren we op korte afstand de Sint-Rochuskapel uit de 17e eeuw met daarnaast een al even oude Linde.
Hier bij de Geulbrug in Kelmis beëindigen we deze eerste etappe van de Via Gulia en fietsen we over een knap heuvelachtige weg terug naar onze auto bij het beginpunt.