Wandelen/informatie Griekenland: Peloponnesos. |
De Peloponnesos, het zuidelijkste schiereiland van het Griekse vasteland en Europa, was tot 1893 door middel
van een smalle landengte bij Korinthos verbonden met de rest van Griekenland.
Dit grote, gevarieerde schiereiland wordt in het noordoosten sinds 1893 gescheiden van het vasteland door het
imposante Kanaal van Korinthos dat de Saronische Golf met de Golf van Korinthe verbindt.
De Peloponnesos is tegenwoordig met het vaste land niet alleen in het oosten maar nu ook in het westen van
Griekenland, ten noorden van Pátra, verbonden door de prachtige Rion-Antirion brug. Deze brug werd ter gelegenheid
van de Olympische Spelen van Athene 2004 gebouwd. De brug is 2.860 meter lang en het dek komt 160 meter boven de
zeespiegel uit. De grootste stad op het schiereiland is de havenplaats Pátra.
Het binnenland is overwegend bergachtig en het hoogste punt is de 2407 m. hoge Taigetos, tussen de bergen liggen
indrukwekkende hoogvlaktes en fraaie valleien.
De Peloponnesos is arm aan zoet water alleen de twee grootste rivieren, de Evrotas (in het zuiden) en de Alfios
(in het westen) komen 's zomers niet droog te staan. Verder vindt men er het grote Stymfaliameer en de stuwdammen
van Pinios en Ladonas.
De Peloponnesos is half zo groot als Nederland en wordt bewoond door slechts 1,5 miljoen mensen. De meeste van hen
leven van de landbouw, in mindere mate van de visserij maar het toerisme echter vormt een nieuwe, goede bron van
inkomsten.
De Peloponnesos is onderverdeeld in 7 districten, in het noorden, Achaia, Korinthe en Argolis, in het zuiden,
Messenië en Lakonië en daartussen in Elis en Arkadië. In de vriendelijke kuststreken Argolis, Korinthe, Lakonië,
Messenië en Elis komt daar waar water aanwezig is een rijke mediterrane plantenwereld voor.
De bezoeker wordt in het binnenland geconfronteerd met zeer bochtige wegen en weggetjes waarover slechts spaarzaam
verkeer voorkomt. Eenzaamheid alom met af en toe een dorpje dat er schijnbaar verlaten bijligt. Op enkele plaatsen
kronkelt in het voor- en najaar een rivier die land- en tuinbouw mogelijk maakt. De bergen zelf zijn op de hellingen
begroeid met duizenden olijfbomen en hogerop met naald- of loofbomen. Tot diep in het voorjaar zijn de hoogste toppen
met sneeuw bedekt. De bergen lopen soms steil in de zee af. Vooral langs de zuidwestkust, de noordkust en de
noordoostelijke kust en langs de Golf van Argolis vindt men brede zandstranden.
In de Griekse mythologie was de Peloponnesos het 'Eiland van Pelops', Pelops was de zoon van koning Tantalus
die bekend is gebleven als naamgever van de 'tantaluskwelling'. Hij had namelijk de goden op de proef willen stellen
door hun een stoofpot voor te zetten waarin grote delen van zijn zoon Pelops waren verwerkt. De misdaad werd ontdekt
en Pelops werd weer tot leven gewekt, zij het dat er in zijn linkerschouder een stukje ivoor moest worden geplaatst
omdat de godin Demeter in haar achteloosheid een hap van de maaltijd had genomen. In de buurt van het antieke Elis
dong hij later naar de hand van de dochter van koning Oenomaus, Hippodamea genaamd. Haar vader was voorspeld dat hij
zou sterven bij haar huwelijk.
Daarom stelde hij elke huwelijkskandidaat de eis dat deze hem tijdens een wedren moest verslaan. Dat zou nimmer
gelukken want de god Poseidon had hem onoverwinnelijke paarden geschonken. Pelops echter wist de wagenmenner om
te kopen. Deze verving de steekpinnen van de wagen door was zodat Oenomaus bij de wedren om het leven kwam.
Pelops werd koning aan de zijde van Hippodamea. Voor de Peloponnesos brak toen een welvarende tijd aan en het
schiereiland kreeg zijn naam. Pelops en zijn afstammeling Herakles worden als de grondleggers van de Olympische
Spelen beschouwd.
De Peloponnesos kent een schat aan bezienswaardigheden, natuurschoon en beroemde archeologische vindplaatsen. Het
schiereiland was de bakermat van talrijke machtige stadstaten en bloeiende culturen. Maar daarnaast is er ook veel
bloed vergoten. Al ver voor onze jaartelling werden hier de eerste paleizen gebouwd en hier ontstond en bloeide er de
Mykeense beschaving. De Byzantijnse tijd is op de Peloponnesos met kerken en kloosters het rijkst vertegenwoordigt.
Een bijzonderheid vormen de burchten van de kruisvaarders en nergens anders in Griekenland bouwden de Venetianen
zoveel en zulke grote vestingen. In de 19e eeuw werd de in Peloponessos begonnen Griekse vrijheidsstrijd beslist
en de eerste regering van het koninkrijk Griekenland gevormd.
De Peloponessos is een paradijs voor liefhebbers van cultuur en geschiedenis, er zijn talloze ruïnes en musea
zoals Olympia, Mistras en Mycene maar tevens was de Peloponnesos het toneel voor talloze Mythes en Legendes,
die ons vandaag de dag nog steeds boeien.