Zakynthos, één van de zuidelijkste eilanden van de Ionische Archipel, heeft een oppervlakte van ruim 400 vierkante kilometer en ongeveer 40.000 inwoners, de hoogste top van het eiland, de Vrachionas, ligt 756 meter boven de Ionische Zee, de hoofdstad van het eiland is Zakynthos en heeft ongeveer 10.000 inwoners.
Zakynthos wordt ook wel Zante genoemd ofwel de bloem van de Levant, vroeger stond het eiland bekend om zijn oude herenhuizen en zijn traditionele bouwstijl, mooie kerken en nog mooiere villa's maar na een zware aardbeving in 1953 werd bijna alles vernietigd.
De 40 km lange en 20 km brede Zákynthos is vooral vruchtbaar in het oosten, terwijl het westen met de Vrachionas als hoogste berg (758 m) kaal en bergachtig is. Typisch voor dit eiland zijn de kalkrotsen in het noorden en het westen, die loodrecht vanuit de zee oprijzen. De natuur heeft aan de voet van de rotsen baaien geschapen, waarvan de meeste alleen per boot bereikbaar zijn. De bekendste baai is: 'To Navagó', wat 'schipbreuk' betekent. In de Shipwreck Bay ligt het wrak van een smokkelaarboot, waarvan de foto's op vele folders en kalenders te zien zijn.
Het noordwesten tot het zuiden van Zákynthos is bergachtig terrein, hier ligt het bergmassief Oros Vrachionas, het noordoosten daarin tegen is vlak en plat, men vindt hier veel olijfbomen, druiventeelt en citrusvruchten.
Op het eiland zijn zeer fraaie zandstranden te vinden waarvan de mooiste in het oosten liggen, daar liggen dan ook de bekende schildpadstranden waar de Caretta schildpad haar eieren komt leggen. De dieren komen al duizenden jaren tijdens de zomer aan land om in het zachte zand hun eitjes te leggen. Maar ze vinden daarvoor steeds minder plaats, omdat 'hun' stranden ondertussen door veel toeristen worden ingepalmd.
Men neemt aan dat de eerste inwoners van Zákynthos de Achaeërs waren, die aan het einde van de 16e eeuw v.Chr. van de Peloponnesus waren overgestoken. In historische tijden behoorde het eiland eerst aan Athene toe, vervolgens aan Sparta en tenslotte namen de Macedoniërs het in bezit. Het werd in het begin van de 2de eeuw v.Chr. door de Romeinen veroverd, die het eiland autonomie verleenden. Later braken de lange Byzantijnse jaren aan waarin het eiland aan vele aanvallen en verwoestingen bloot heeft gestaan. Ten tijde van de val van Konstantinopel (1453) was Zákynthos onder heerschappij van het Huis van Orsini, maar in 1485 wordt het ingenomen door de Venetianen die er meer dan 300 jaar de macht zouden uitoefenen. Na nog diverse overheersingen van de Fransen, Engelsen, Russen en Turken werd uiteindelijk Zákynthos tezamen met de andere Ionische Eilanden in 1864 bij Griekenland gevoegd.
Zákynthos-stad heeft een inwoneraantal van ongeveer 14.000. Hoewel de oude stad werd verwoest door de aardbeving, is ook het nieuwe Zákynthos even prachtig. Als een amfitheater is de stad op de berghelling rond de haven gelegen. Aan de beide pieren meren veerboten van het vasteland en de naburige eilanden aan. Tot tien verbindingen per dag zijn er tijdens de zomer naar de haven Killini op de Peloponnesus. Het prachtige panorama is het mooist 's avonds vanaf de Strani-heuvel bij Bóchali.